Vele duizenden studenten meldden zich in 1978 aan het conservatorium van Beijing. Er was plaats voor tweehonderd. Met de ‘Open Deur’ politiek was zojuist een einde gekomen aan een dramatische episode uit de Chinese geschiedenis. De culturele bagage van de meeste studenten was nihil. De tegenwoordig in New York wonende succesvolle componist Tan Dun had voor zijn twintigste zelfs nog nooit een viool gezien. Hij had slechts de verplichte model-opera’s gehoord, en omdat hij zijn jeugd diep in het platteland had doorgebracht, kende hij wat volkswijsjes waarmee zijn grootmoeder hem in slaap zong. Klassieke muziek was verboden, daarvan kon men alleen kennis nemen via een ondergronds circuit. Rond 1980 maakte Tan Dun en zijn medestudenten kennis met de vijfde symfonie van Beethoven: een schokkende ervaring en een onvergetelijke herinnering.
Terwijl je op internationale muziekfestivals struikelt over de Russische, Italiaanse of Duitse avant-garde, is de Chinese nieuwe muziek nog vrijwel onbekend. Maar daar komt verandering in. Maar eenmaal naar het Westen uitgeweken werken ze gestaag voort aan hun opmerkelijke opmars. En dat is een fascinerend proces. Voorspeld wordt dat hun muziek, met zijn hoge graad van bezieling en de kleurrijke klankwereld, de westerse wereld binnen enkele jaren zal veroveren. Over een paar jaar zijn een aantal namen niet weg te denken tussen die van Stockhausen, Ligeti en Gubaidulina.
In deze documentaire leren we vijf Chinese componisten kennen, die het meest representatief zijn voor de manier waarop zij hun gemeenschappelijke achtergrond, ieder op een andere en persoonlijke manier, hebben weten te integreren in hun huidige bestaan. De componisten zijn: Tan Dun, Mo Wuping, Guo Wenjing, Qu Xiaosong en Chen Qigang. De film speelt zich af in de driehoek New York, de nieuwe wereld, Parijs, het oude Europa en natuurlijk China zelf.
Ondanks de droevige geschiedenis geeft deze documentaire allerminst een teneerdrukkend beeld: in tegendeel, zij beoogt een onweerstaanbaar portret van een generatie te zijn waar de vitaliteit en de vrolijkheid vanaf knalt. Niet voor niets staat het Chinese teken voor MUZIEK ook voor PLEZIER.
De Oogst van de Stilte (Broken Silence) van Eline Flipse ontving de eerste prijs van de filmfestivals van Nyon (Zwitserland), Montreal (Canada) en Bacãu (Roemenië).
Regie: Eline Flipse
Producent: Hetty Naaijkens-Retel Helmrich